Begin november afgelopen jaar, werden omwonenden geïnformeerd over de sloop van het markante gebouw aan de Buizerdlaan, Buizerdlaan 12. Daar waar ooit veel mensen werkten, onder één dak. Het markante glazen gebouw wat representatief en architectonisch een topper was voor Nieuwegein. Sinds 17 maart dit jaar is hij niet meer.
De Poort van Nieuwegein is zijn ‘Glazen Schip’ kwijt. Gezonken onder het puin van beton. Verpulverd door hongerige draken in de mist en soms angstig kijkend naar zijn eigen weerspiegeling in het glas als de ‘draken’ hun tanden zette in het gebouw.
Onze videograaf Bart van Rooijen maakte een ode aan het gebouw. Een leven samengevat in 2 minuut 30. Bart van Rooijen: ’17 Maart ging het laatste stukje gevel tegen de vlakte. De sloop heeft een kleine 3 maanden geduurd. Wat er nu nog ligt is een enorme berg puin. Maar het is al goed te zien dat het een kale vlakte is.’
Dichter Ton de Gruijter schreef eerder:
zo’n twintigduizend tonnen puin
(zo wordt geschat)
of zeventien, dat scheelt wel wat,
die marge komt door ’t grillig weer
want, staat de wind verkeerd
dan wordt de buurt vereerd
met stof, stof, stof,
het dwarrelt op de auto’s neer,
de tuinen worden grijs,
geen dakpan heeft nog kleur en,
hoewel dit stof heel veilig schijnt,
sluit men angstvallig raam en deur
Redactie: Het is nu op wat komen gaat. Eerst maar wachten tot het Coronavirus het land verlaat.
